Normale mensen

Normale mensen is het liefdesverhaal van Marianne en Connel. Het verhaal speelt zich af in een dorp in Ierland waar ze op dezelfde middelbare school zitten en later in Dublin waar beiden gaan studeren. Marianne is een outsider en komt uit een rijk gezin met nogal scheve verhoudingen. Connel is een sportieve,  populaire jongen op de middelbare school en zijn alleenstaande moeder maakt schoon bij Marianne thuis. Ze zijn elkaars tegenpolen in de invulling van hun leven en manier van denken maar qua gevoelsleven staan ze heel dicht bij elkaar. Ze krijgen een moeizame liefdesrelatie, maar er ontstaat in de loop van de jaren een steeds diepere band tussen hen.  

Zeker geen sprookje

Het verhaal van Marianne en Connel trof mij direct in mijn hart. De onzekerheden van beiden in het begin en hun verschillende levens (het mag niet, wat vinden mijn vrienden ervan?) maar dan toch die enorme aantrekkingskracht waardoor ze eraan toegeven. Ze zijn elkaars eerste echte liefde en die is gelijk al zo intens. In de jaren die volgen kunnen ze elkaar eigenlijk niet meer loslaten.

Sally Rooney heeft een schrijfwijze waardoor de beschreven scènes en gesprekken heel realistisch overkomen. Het overweldigende gevoel van verliefdheid maar ook de enorme leegte als het uit is. Het klinkt nu misschien als een ‘gewone’ liefdesroman, maar dat is het echt niet. Dat komt ook door de gesprekken tussen Marianne en Connel. Ook verloopt hun relatie niet bepaald vlekkeloos (zeker geen sprookje) en vind ik hun karakters goed weergegeven. Je voelt hun worstelingen en twijfels over de keuzes die ze maken. Het verhaal geeft ook een mooi tijdsbeeld van hun leven in Ierland en de tegenstellingen in sociale klasse. Ik ging echt volledig op in dit boek en las het in een paar dagen uit.

Voelbaar

Normale mensen is een verhaal over de liefde maar ook over eenzaamheid, volwassen worden, vriendschap en verschillen in sociale achtergrond. Thema’s die ook in andere boeken van Sally Rooney terugkomen. Ik vind haar een geweldige schrijfster en houd van de personages in haar boeken en de dialogen tussen hen, maar ook van de beschrijvingen van scènes en gevoelens van personages, die heel voelbaar zijn.