Nieuwe eeuwelingen

Steffie van den Oord interviewde twaalf honderdjarigen (en ouder) over hun leven. Een eeuw oud, wauw! Hoe was de eeuw die zij hebben geleefd? Wat hebben ze meegemaakt? Welke grote gebeurtenissen zijn bijgebleven en waardoor denken zij dat ze zo oud zijn geworden? 

"Het boek is enorm verhalend geschreven, je leest letterlijk de gesprekken die Steffie met deze mensen heeft gevoerd. In het begin kan dat even inkomen zijn. De schrijfstijl is niet geheel wat je gewend bent van een boek. Soms wat onlogische zinnen, woorden die elkaar niet goed opvolgen, je leest dus echte spreektaal. Dit is ook één van de redenen dat het boek heel fijn is om te luisteren als luisterboek. Je hoort dan gewoon een verhaal, zoals jouw opa of oma het tegen jou zou hebben verteld."

De verhalen zijn prachtig, ontroerend en vaak zijn de verhalen mij ook dagen bijgebleven. Hoe iemand de oorlog in Indonesië heef meegemaakt, hoe zij twee jaar lang niks van haar man hoorde vanwege ‘de Jappen’. Hoe een man wist te overleven terwijl zij zo arm waren, wat zijn moeder wel niet allemaal deed voor het gezin om toch rond te komen. Allemaal gebeurtenissen die ik mij niet goed kan voorstellen. Maar vooral gebeurtenissen die je raken, omdat het verhalen zijn van échte mensen. Geen geromantiseerd boek dat je hier leest. Maar gewoon de waarheid.